Geluidshinder is voor iedereen anders

Ieder mens ervaart geluid op zijn eigen manier. Zelfs als aan alle geluidsnormen wordt voldaan, kan geluidshinder onoverkomelijk zijn. Daarom hebben we, naast geluidsnormen, ook geluidsbeleid nodig.

In 2019 was er een Nieuwsuur-uitzending waarin iemand ter plaatse geïnterviewd werd over geluidsoverlast door evenementen. “Welkom in de tuinen van West, in landelijk Oud Osdorp. Het is hier prachtig, het is hier groen, maar de laatste drie jaar worden we knettergek van de festivals,” zei ze. De redactie vertelde dat het interview een aantal keer overgedaan moest worden omdat de opnamekwaliteit te slecht was door overvliegende vliegtuigen. De geïnterviewde was hier geheel aan gewend. Maar die evenementen, dat ging echt te ver!

Vliegtuigen en festivals

Wat is het probleem? Voor de redactie lijkt het antwoord zo eenvoudig. Natuurlijk het enorme aantal vliegtuigpassages en de herrie die daarbij hoort. Maar de klacht ging over evenementen en daar ging de aandacht dus naar toe. Wat was de rol van de vliegtuigen? De geïnterviewde kon die vliegtuigpassages kennelijk prima negeren. Maar ook nog eens elke twee weken een evenement, dat werd te veel. Voor haar waren het niet de vliegtuigen, maar de evenementen de druppel die de emmer deden overlopen. 

Beleving van geluid

Maar waarom is de maat voor deze mevrouw eigenlijk vol? Door de vele vliegtuigpassages, dat is duidelijk. En door de festivals. En misschien is er nog wel meer: auto’s, treinen, industrie, luide buren. En hoe zit het met momenten van rust? Krijgt ze die wel voldoende, zodat ze bij kan komen en herstellen? Spelen er andere zaken zoals stress? En waarom klaagt juist deze mevrouw? Waarom is voor haar de maat al vol en nog niet voor haar buren? Beleeft zij de omgeving anders, is er iets waardoor ze gevoeliger is, of neemt zij juist verantwoordelijkheid en beschermt ze hier, met haar activisme, haar buurt? 

Iedereen ervaart geluid anders

Geluidshinder is een individueel proces. Ieder mens ervaart geluid op zijn eigen manier en gaat er op zijn eigen manier mee om. Maar beleid gaat niet over individuen. Niet over individuele problemen en niet over individuele oplossingen. En dat is precies waar het in onze samenleving misgaat. Het beleid zelfs kan leiden tot extra hinder, in plaats van hinder op te lossen. In dit voorbeeld lijkt dat doordat geluidsbeleid gebaseerd is op individuele bronnen en niet het beschermen en verhogen van de kwaliteit van leven. 

Geluidsnormen zijn niet alles

Houden we ons aan de regels voor festivals? Dan mag het. Houdt Schiphol zich aan de regels? Dan mag dat ook. Is het berekende dB-niveau van de snelweg binnen de norm? Prima. Wil elk huis een warmtepomp plaatsen? Ook prima zolang ze maar aan de norm voldoen. Zo vullen we onze hele leefomgeving met geluid en de overheid denkt dat alles OK omdat er overal aan de norm voldaan wordt (heel veel ambtenaren weten wel beter!). Maar geluidsnormen zijn er om excessen te voorkomen: ze helpen je niet om een leefbare samenleving te creëren of te behouden. 
En daarom hebben naast geluidsnormen een geluidshinderbeleid nodig!
--
Deze tekst is gebaseerd op de tekst van een concept “Soundscape Rapportage Stommeer” gemaakt in opdracht van de Provincie Noord-Holland.